‘Elke keer gaat er een wereld voor me open’
Als je je verder wilt ontwikkelen in je werk dan biedt de sector Zorg en Welzijn veel mogelijkheden. De documentaireserie die werkgeversorganisatie Zorg aan Zet samen met filmmaker Bart Hölscher heeft gemaakt, laat die veelzijdigheid binnen Zorg en Welzijn goed zien. Lees hier het interview met de filmmaker met de trailers van de filmpjes onderaan het interview.
Documentaireserie over Zorg en Welzijn
Nog teveel mensen denken en praten negatief over onze sector. Doodzonde, ze moesten eens weten hoe mooi het is om te werken in Zorg en Welzijn. Hoeveel betekenis het leven krijgt door er voor een ander te zijn.
Échte mensen met échte verhalen
Om de beeldvorming positiever te kleuren, maakte filmmaker Bart Hölscher, in samenwerking met werkgeversorganisatie Zorg aan Zet, een driedelige documentaireserie. Échte mensen met échte verhalen uit de praktijk. Het wordt prachtig en waardevol, zo leert een eerste blik achter de schermen.
Inkijkje in de zorg
Bart Hölscher, filmmaker: “Enkele jaren geleden meldde zorgorganisatie Koraal zich met de vraag of ik een film kon maken over de verhuizing van vier cliënten naar de nieuwbouwlocatie van woonvoorziening Maasveld in Maastricht. Mensen met ernstige verstandelijke en lichamelijke beperkingen. Om eerlijk te zijn, liep ik niet direct warm. Wat moet ik met een film over een verhuizing”?, dacht ik. Om beter te kunnen beoordelen of het iets voor me was, besloot ik een paar dagen mee te lopen. En toen gebeurde het. Er ging een wereld voor me open. Ik werd geraakt door de bijzondere relatie tussen cliënt en zorgverlener. De film kwam uit in 2016-2017 en werd heel positief ontvangen. Men was verrast en geroerd door dit bijzondere inkijkje in de zorg. Het was geen film geworden over een verhuizing. Het resultaat waren vier portretten van mensen, gefilmd tijdens een nieuwe fase in hun leven. Mensen in een gesloten omgeving die intensief en met ontzettend veel liefde verzorgd worden. Dat raakt en fascineert me.
“Ik wil meer portretten maken”
Verhalen die mij persoonlijk boeien en die laten zien hoe het is om zorg te geven en te ontvangen. Daarom heb ik vorig jaar contact gelegd met Zorg aan Zet. Via de media krijg je een heel gekleurd en eenzijdig beeld van de zorg. Te vaak ligt het accent op wat er misgaat. Maar als je zelf in die wereld stapt en ziet hoe je eigen vader of moeder verzorgd wordt, krijg je een compleet ander beeld. Dan voel je de liefde die zorgverleners in hun werk leggen. Die liefde is universeel, zo heb ik ervaren tijdens mijn vele reizen in het buitenland. Met dien verstande dat we hier in Nederland ook nog beschikken over de middelen, de techniek en de beste medicijnen. We staan er nauwelijks bij stil hoe fantastisch en veelzijdig onze zorg is. Dat moeten we koesteren.
“Als filmmaker probeer ik die unieke relatie tussen cliënt en zorgverleners zo goed mogelijk te vangen. Hoe het is om van zorg afhankelijk te zijn. En wat mensen beweegt om voor een ander te zorgen. Het is elke keer weer een zoektocht, dat maakt mijn werk zo mooi.” Na een grondige voorbereiding ben ik in september vorig jaar met de opnamen begonnen. En ook dit keer ging er weer een wereld open die normaal gesproken voor het oog verborgen blijft. Ik heb bijvoorbeeld gezien hoe essentieel een maatschappelijk werker is voor cliënten met de ziekte van Huntington. Verder heb ik meegeholpen bij de intensieve verzorging van NMO-patiënt Bart. Ik heb ervaren hoe het is om een wildvreemde te wassen en verzorgen. Hoe groot aanvankelijk die drempel is, maar ook hoe doodnormaal het is als je er eenmaal overheen bent gestapt. Als filmmaker probeer ik die unieke relatie tussen cliënt en zorgverleners zo goed mogelijk te vangen. Hoe het is om van zorg afhankelijk te zijn. En wat mensen beweegt om voor een ander te zorgen. Het is elke keer weer een zoektocht, dat maakt mijn werk zo mooi.
“Als het aan mij ligt, blijf het hier niet bij”
Als gevolg van de coronacrisis hebben we de opnamen een aantal maanden moeten opschorten. Inmiddels zijn we weer gestart en kan ik deze drie korte documentaires naar verwachting komend najaar afronden. Als het aan mij ligt, blijft het hier niet bij. Nieuwsgierig als ik ben wil ik in totaal graag 15 portretten maken. Van thuiszorg tot maatschappelijk werk en van de kinderopvang tot de tandarts: alle aspecten van de zorg moeten aan bod komen. Zo ontstaat er een onafhankelijk tijdsbeeld. Als je de hele serie hebt gezien, weet je: zo ziet de zorg anno nu eruit.”
Nieuwsgierig geworden? Hieronder de links naar de verhalen en trailers van:
De thuiszorg met het verhaal van Bart en Judith
Ambulante zorg met het verhaal van Sue en Wendy
Maatschappelijk werk met het verhaal van Joyce en Willeke